اولین خودروساز اروپایی برای پذیرش شارژ تسلا کدام است؟
تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۸۸۱۸۲
خودروهای برقی ولوو به سوپرشارژرهای تسلا دسترسی خواهند داشت.
به گزارش ایسنا، خودروساز سوئدی ولوو کارز اعلام کرد که قراردادی را با تسلا امضا کرده است تا وسایل نقلیه الکتریکی خود را به شبکه سوپرشارژر این سازنده خودروهای الکتریکی در ایالاتمتحده، کانادا و مکزیک دسترسی دهد.
این قرارداد ولوو را به اولین خودروساز اروپایی تبدیل میکند که استاندارد شارژ آمریکای شمالی تسلا (NACS) را پذیرفته است و به تعداد تولیدکنندگان خودروهای برقی و تولیدکنندگان تجهیزات شارژ که این فناوری را به کار گرفتهاند، میافزاید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خودروهای ولوو از سال ۲۰۲۵ در سه کشور به پورت NACS مجهز خواهند شد و افزود رانندگانی که استفاده از سیستم شارژ ترکیبی (CCS) را انتخاب میکنند، میتوانند این کار را با آداپتور ارائه شده توسط این شرکت انجام دهند.
اوایل این ماه، شرکت خودروسازی آمریکایی ریویان و جنرال موتورز، سازنده خودروهای برقی در کالیفرنیا، پس از اعلام ماه گذشته فورد، اعلام کردند که از طرح شارژ استفاده خواهند کرد.
بر اساس گزارش رویترز، وزارت انرژی ایالاتمتحده اعلام کرد که سوپرشارژرهای تسلا حدود ۶۰ درصد از کل شارژرهای سریع موجود در ایالاتمتحده را تشکیل میدهند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: اقتصادي خودرو خودروي الكتريكي تسلا شرکت ولوو اقتصادي خودرو خودروي الكتريكي گوگل ساخت هواپیما نهضت ملی مسکن هواپیمای ایرانی ناترازی برق اقتصادي خودرو خودروي الكتريكي گوگل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۸۸۱۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محور تحولات و حذف دشمن مشترک
به گزارش قدس آنلاین، در این یادداشت آمده است: همکاری این کشورها فقط منحصر به نبرد روسیه و اوکراین نیست.
این فقط نوک کوه یخ است و عمق همکاریها بسیار بیشتر است. جنگ اوکراین صرفاً به تعمیق روابط اقتصادی، نظامی، سیاسی و فناوری آنها سرعت بخشیده است. در حال حاضر همگرایی در روابط این کشورها به ایجاد یک محور جدید تحولات منجر شده که می تواند چشم انداز ژئوپلتیکی جهان را تغییر دهد.
وقتی دولتهای ناراضی کارشکنی میکنند
این اندیشکده آمریکایی تأکید میکند : همگرایی این گروه، به منزله ایجاد یک بلوک انحصاری و متحد نیست، بلکه به منزله شکلگیری مجموعهای از دولتهای ناراضی است که بر سر هدف مشترکی برای براندازی اصول فعلی، اتفاقنظر دارند. وقتی این چهار کشور همکاری میکنند، اقدامات آنها همافزایی پیدا میکند و اثربخشی ابزارهای سیاست خارجی ایالات متحده برای تحریمها را کاهش میدهند. در حقیقت باید گفت هدف جمعی آنها ایجاد جایگزینی برای نظم فعلی است که به نظر آنها تحت سلطه ایالات متحده است.
تشکیل باشگاه ضدغرب
این دو عضو ارشد برنامههای امنیتی ایالات متحده ادامه میدهند: همکاری میان اعضای این محور چیز جدیدی نیست. چین و روسیه شراکت خود را از پایان جنگ سرد تقویت کردهاند. ایران و روسیه نیز پس از شروع جنگ سوریه با یکدیگر همکاری کردند. چین با پیوستن به همکاریهای روسیه و مشارکت در توافقنامههای انرژی با ایران، از تهران در برابر اثرات تحریمهای ایالات متحده حمایت کرده است. مسکو در دو دهه گذشته یکی از بزرگترین تأمینکنندگان تسلیحات تهران بوده و اکنون بزرگترین منبع سرمایهگذاری خارجی آن است. صادرات روسیه به ایران در ۱۰ ماهه اول سال ۲۰۲۲، ۲۷ درصد افزایش یافته است. برای سه سال متوالی چین، ایران و روسیه مانورهای دریایی مشترکی را در خلیج عمان برگزار کردهاند که آخرین آن در مارس ۲۰۲۴ بود.
مجله فارین افرز معتقد است: همکاری فزاینده میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه ناشی از مخالفت مشترک آنها با نظم جهانی تحت سلطه غرب است؛ رویکردی که ریشه در این باور دارد که این سیستم به آنها موقعیت یا آزادی عملی را که شایسته آن هستند، نمیدهد. البته تاریخ نشان میدهد ممکن است برای گروهی از قدرتهای ناراضی، آینده مثبت پیشرو نباشد. مانند پیمان سهجانبه ۱۹۴۰ که آلمان، ایتالیا و ژاپن را متحد کرد و آنها موفق نشدند، اما جنگ جهانی دوم قطعاً تحولات جهانی را به همراه داشت.
تهدید چهار قدرت
آندریا کندال-تیلور و ریچارد فونتین ضمن بررسی همکاری رو به رشد میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه معتقدند اختلافات جدی میان این کشورها وجود دارد؛ چرا که با روی آوردن مسکو به پکن، مسکو به پذیرش نقش شریک کوچکتر باید قانع باشد. البته در چنین تحلیلی شدت تهدید نادیده گرفته میشود. از سویی دیگر اقتصاد آمریکا بسیار بزرگتر، ارتش آن به طور قابل توجهی قدرتمندتر و سیستم دموکراتیک آن پایدارتر است و واشنگتن هنوز هم میتواند از تحولات این محور جلوگیری کند.